اصل اول: تمركز بر مشتري
ا اصل:
تمركز اصلي سيستم مديريت كيفيت، برآورده كردن نيازمنديهاي مشتري و تلاش براي فراتر رفتن از انتظارات وي است.
توضيح:
تداوم موفقيت وقتي حاصل مي شود كه سازمان، اعتماد مشتريان و ساير طرف هاي ذينفع وابسته، را جلب و حفظ نمايد.
هر يك از ابعاد تعامل با مشتري، يك فرصت جهت ايجاد ارزش بيشتر براي  مشتري فراهم مي كند.
درك نيازمنديهاي حال و آينده مشتريان و ساير طرف هاي ذينفع به تداوم و تقويت موفقيت سازمان كمك خواهد كرد.

اصل دوم : رهبري
 اصل:
رهبران در همه سطوح، وحدت هدف و جهت گيري را ايجاد كرده و شرايطي را فراهم مي كنند، تا كاركنان در تحقق اهداف كيفيت سازمان، مشاركت كنند.
توضيح:
ايجاد وحدت اهداف، جهت گيري و مشاركت كاركنان، سازمان را در هماهنگ كردن استرات ژي، خط مشي، فرايندها و منابع براي نيل به اهداف خود، توانا مي سازد.

اصل سوم : مشاركت كاركنان
 اصل:
براي سازمان بسيار ضروري است كه تمامي كاركنان با صلاحيت ، توانمند و متعهد به ارائه ارزش باشند.
كاركنان با صلاحيت ، توانمند و متعهد، ظرفيت هاي خود را براي ايجاد ارزش، افزايش مي دهند.
توضيح:
براي مديريت اثر بخش و كاراي يك سازمان، در گير كردن و احترام گذاشتن به تك تك كاركنان درتمامي سطوح اهميت دارد.
شناسايي، توانمند سازي و افزايش مهارت و دانايي كاركنان، مشاركت آنها را در تحقق اهداف سازمان تسهيل مي كند.

اصل چهارم: رويكرد فرايندي
اصل:
هنگامي نتايج سازگار و قابل پيش بيني بصورت اثر بخش تر و كاراتر حاصل مي شود كه فعاليت ها در قالب فرايندهاي مرتبط با يكديگر به صورت يك سيستم منسجم، شناسايي و مديريت شوند.
 توضيح:
سيستم مديريت كيفيت از فرايندهاي متعامل تشكيل شده است درك چگونگي ايجاد نتايج به وسيله اين سيستم، شامل تمام فرايندها، منابع، كنترل ها و تعاملات، به سازمان فرصت مي دهد تا اثر بخشي خودرا بهينه كند.

اصل پنجم : بهبود
 اصل:
سازمان هاي موفق داراي تمركز روزافزون بر بهبود هستند
 توضيح:
بهبود در يك سازمان، براي حفظ سطح عملكرد، واكنش به تغييرات دروني و بيروني و براي ايجاد فرصت هاي جديد، ضروري است

اصل ششم : تصميم گيري مبتني بر شواهد
 اصل:
تصميم گيري بر اساس تجزيه و تحليل و ارزيابي داده ها و اطلاعات، احتمال  ارائه نتايج مطلوب را افزايش مي دهد.
 توضيح:
تصميم گيري مي تواند يك فرايند پيچيده، و معمولا داراي مقداري عدم قطعيت باشد.
اين تصميمات اغلب شامل چندين نوع ورودي از منابع مختلف و با تفاسير مختلف است كه مي تواند ذهني و ادراكي باشد.
درك روابط علت و معلولي و نتايج پيش بيني نشده بالقوه آنها اهميت دارد .واقعيت ها، شواهد و تحليل داده ها منجر به عينيت و اعتماد بيشتر در تصميم سازي مي گردد.

اصل هفتم: مديريت ارتباط
اصل:
سازمان ها براي تداوم موفقيت خود، ارتباط با طرف هاي ذينفع، از جمله تأمين كنندگان را مديريت مي كند.
 توضيح:
طرف هاي ذينفع عملكرد سازمان را تحت تأثير قرار مي دهند. وقتي سازمان ارتباط خود را با طرف هاي ذينفع با هدف بهينه كردن تأثيرات آنها بر عملكردش مديريت مي كند، احتمال تداوم موفقيت افزايش مي يابد.
مديريت ارتباطات با طرفهاي ذينفع و شركاي سازمان ، اغلب از اهميت ويژه اي برخوردار است.